زمستونی ها ، حال دلتون خوب باشه الهی ...

اتاقم رو عطر نرگس برداشته ... اینقدر پشت میز داره بهم خوش میگذره که دلم نمیخواد از اینجا تکون بخورم ، یه هوای گرم ملو از دمنده ای که اون زیر روشنه به پاهام میخوره که باعث میشه احساس خوشبختی بهم دست بده :)

 اینقدر همه چیز بطرز باورنکردنی در آرامشه که بخشنامه ی وزارتی که نیم ساعت پیش خوندم و تاکید میکرد ساعت 11باید گزارش مصور فلان رو  به اداره ی متبوع ارسال کنیم به گِل کفششم هم حساب نکردم و محل نگذاشتم ! بقول عربامون : چی میخاد بشه ؟؟!! ( اگه بلدین با لهجه بخونین لطفا !)

پر رو _ پررو  لاک زدم و از حرکات موزون انگشتانم روی کیبورد لذت میبرم ( آیکون خودشیفتگی مفرط)

داستانی ست لاک زدنهای پر از آب چشم من !

عاشق ناخنهای مانیکور شده ام و همیشه ممنوع و محروم بودم ازش ! چرا ؟ چون لاک زدن در مملکت ما به معنای تارک الصلوه بودنه ! یعنی لابد نماز نمیخونی وگرنه با لاک که نمیشه نماز خوند ای ملعون بی دین ! اینه که چهارشنبه غروب که میرسم خونه اولین کاری که میکنم لاک زدنه تا شنبه صبح قبل از اومدن به شرکت ، میتونم حظش رو ببرم !

این هفته رو ولی ، پاکش نکردم ... کمرنگ تر از اونیه که بشه تشخیصش داد ( یکی نیست بگه حالا واجبه ؟!) با اینهمه توی جلسات رسمی با دستکش حضور پیدا کردم که البته مصیبتی بوده ورق زدن برگهای صورتجلسه ! خدایا این دلخوشی های کودکانه رو از ما نگیر :))

هفته ی دیگه همینموقع تهرانم به شرط حیات . خیلی لذتبخشه مراسم سال نو رو پیش عزیزانت باشی . قراره پسرک راه نزدیک ، یه درخت واقعی بگیره  امسال ...

احتمال میدم این حسای  خوب دلیلش اومدن زمستان عزیز باشه : دی ماه تولد پسر کوچکم هستش ( والبته کاپریکورن عزیز) بهمن تولد خودم ( والبته عمو سیبیلوی نازنینه ) اسفند هم تولد پسربزرگم هستش ... لطفا هر کس زمستونیه از همین الان بیاد اعلام کنه تا بعدا شرمنده اش نشیم و بموقع هدیه اش رو ارسال کنیم .

از همینجا هم رسما میگم : آدرس هر کسی رو که داشته باشم شک نکنه که کادوش رو ارسال میکنم :)

موفق و موید باشید