بی حجابانه درآ از در کاشانه ی ما ، که کسی نیست بجز درد تو در خانه ی ما

٣-٦-٨٩

تقریبا تمام روز آف لاینم ، حتی سر کار تلفن دستی ام را خاموش میکنم ، قبل از خروج از دفترم به اندازه چک کردن تماسهایی که ناچارم با شماره محل کار به آنها زنگ بزنم روشنش میکنم و دوباره با رسیدن به خانه از دسترس خارج میشوم .

پسرک  راه دور شاکی میشود : نیستی چرا ؟

میگویم : چون اینمدت بجز خبرهای ناخوشایند و تماسهای اضطراب آور حاصلی نداشته  بودنم ...

رابطه ی اطرافیان با هم دچار تنش است و پس لرزه هایش پای بست مرا می لرزاند ... این روزها خوش به حال همسردلبند است که در چنین مواقعی بیشتر به او می چسبم ، انگار وقتی میبینی کشتی دیگران سوراخ شده بیشتر قدر قایقت را میدانی ...