هشدار ! این یک پست طولانی ناخوشایند ست

طبق آمار رادیو زمانه ، طی هر ساعت ١٩ طلاق توافقی ثبت میشود .

متوجه نشدم فقط ١٩  طلاق در یکساعت  ، یا توافقی ها این تعدادند و بقیه اش را جزو آمار نیاورده اند !

منکر این نیستم که وقتی کاردی به استخوان اصابت میکند ، وجود فرزند نمیتواند از مکانیزم طبیعی بدن که فرار و اجتناب از درد است جلوگیری کند ولی  با اینهمه ، بخش اعظم این طلاقها مربوط به زوجهای بدون فرزند است .

سوءتفاهم نشود ، منظورم این نیست که نازایی باعث جدایی آنها شده ، حرفم چیز دیگریست :

بچه ، موجودیست که تا شما  ویزایش را صادر نکنی و دعوت نشود ، پا به این جهان نمیگذارد ! پس تا مطمئن نشده ای که میتوانی رسم میزبانی را به جای آوری حق دعوت کردنش را نداری . این میزبانی ، اگر شرط و شروط و ویژگی هایش به اندازه ی  میزبانی المپیک دشوار نباشد ، از آن ساده تر هم نیست . 

اما در کنار این وظیفه ی مادام العمر و انصافا سخت ، مزایایی هم دارد که مهمترینش شاید استمرار زندگی زناشویی باشد !

مطلقا زندگی مشترک بدون شور و نشاط و عشق و پویایی را به صرف وجود فرزند توصیه نمیکنم ولی داشتن کودک فی النفسه شرایطی را ایجاب میکند که شاید " از عوارضش " دوام زندگی والدین است !

میگویند کدام سیاه بختی ست که ٤٠ روز سپید بخت نباشد ؟!! اغلب در ازمنه ی باستان که بارداری در همان ایام سپید بختی ات اتفاق می افتاد ، تا می آمدی سر بچرخانی طفلی در شکم داشتی و پیامد شیرین آن  : توجه ویژه ی همسر به حاملی که بار شیشه دارد .

گذران ٩ ماه پر ماجرا که تمام حواست را میطلبد و بعد از آن نوزادی که مراقبی به اندازه ی کافی شیر بخورد ، سر وقت آروغ بزند که نفخ و دلدرد بیچاره اش نکند ، جایش خشک باشد ، به دقت پی پی اش را چک کنی که مثلا اگر دیدی سبز است ( با عرض معذرت ) بفهمی معنیش اینست که سرما خورده و اگر موکوس داشت مطمئن شوی جایی از بدن و اغلب گلویش عفونت کرده ، تبهای بعد از تلقیح واکسن ، اسهالهای هنگام دندان درآوردن و هزار سیگنال و نشانه ی دیگر که تو را مادرو پدری کارکشته میکند !

باید مراقب باشی که هیچکدام از مراحل رشدیش را جهش نکند چون میدانی اگر سینه خیز نرود ، اگر چهار دست و پا را جهش کند و به ناگاه سرپا بایستد ، فردا اختلال دیکته نویسی رهایش نخواهد کرد ! هر چقدر هم خودت را بکشی یادش میرود نقطه و سرکج کلمات را در املایش بنویسد و مدام نمره از دست میدهد .

میدانی باید نقاط خصوصی بدنش را به او آموزش بدهی و " نه " ی مقدس را به او بیاموزی تا از خطرات بیماران جنسی حفاظتش کنی .

برای یافتن مدرسه ی خوب ، معلم مناسب ، کتاب داستان غیر تجاری ، یادگیری زبان دوم ، دوستان و همسالان ارزشمند ، مدام ذهنت درگیرست ، دغدغه هایت جنس دیگری دارند ... تویی که  تلخ و شیرینی رایحه ی تمام برندهای معروف عطر را در ذهنت لیست کرده بودی ، تویی که ست لباست در دور همی های آخر هفته دغدغه ات بود ، تویی که هر واکنش پارتنرت میتوانست بخش عمده ای از مشغولیت فکریت شود حالا تمام این ها و چیزی بیشتر از آن را روی کودکت متمرکز کرده ای !

از شش ماهگی  که غذاخور میشود ، سوپ تازه ی روزانه با یک قاشق برنج و یک پای پوست کنده ی بدون ناخن مرغ ، سه عدد عدس و قسمت وسط یک هویج یادت نمیرود !! موقع راه افتادنش ماهیچه ی بره را توی شیشه ی مربایی به روش بن ماری میپزی که کلیسم لازم برای استخوان ران نازنینش فراهم شود ، آب میوه ، بخصوص انگور در تنظیف چلانده ی هر روزه فراموشت نمی شود ... کجا وقت داری برای چت کردن با دوستان و پیگیری اینکه آیفونت سیکس باشد یا سیکس پلاس ؟ سیبچه نرم افزار جدید چه دارد ؟! 

اولویت برایت اینست که کی  کودکت دوچرخه سواری یاد میگیرد که چرخهای کوچک بالانس را از کنار دوچرخه اش باز کنی و حظ عالم را ببری ، انگار که فتح خیبر کرده ای !!

آرام آرام ، رسالتت برای پروراندن همان موجودی که ویزایش کرده بودی روزهایت و پروسه ی زندگیت را می سازد ، ممکنست بخاطر او از خیلی از آرزوهایت فاکتور بگیری ، بلکه پاره ای را برای همیشه ببوسی و روی طاقچه بگذاری ولی زندگیتان ادامه خواهد یافت ...

خیلی وقتها مثل بسیار کسان ، با همسرت بگو مگو میکنی ولی اولویت اولت اینست که کودکت ملتفت نشود ، مبادا غصه بخورد، از غذا بیفتد ، درسش لطمه ببیند ... آری سعی میکنی کانون زندگی را گرم نگاهداری ، ولو اینکه سوختبارش تو باشی ... کنده هیزمی نیمه سوز  در شومینه ی پر آتش ...

وقتی کودک نیست ، اینهمه مشغله هم نیست ، هم ذهنت آزاد ست و هم وقتت و هم جیبت !!  در جاده می تازی و خدا میداند این ره که میروی به ترکستان هست یا خیر ...

این میشود که وقتی برای طلاق  به مجتمع قضایی خانواده مراجعه میکنی و تو را به مشاور ارجاع میدهند ، کار به ده جلسه مشاوره نمیکشد و بعد از ده دقیقه حرف زدن مشاور خطاب به قاضی مینویسد :

جلسات مشاوره توصیه نمیشود، سازش غیر ممکن ، رای عدم امکان سازش صادر فرمایید ...

و اینگونه ده سال زندگی مشترک بدون فرزند پایان می یابد ، و تو اکنون ٤٤ سال داری و فرصت داشتن فرزند را برای همیشه از دست داده ای .

یادت باشد اگر بار دیگر زیستی ، به همسرت بگویی صرف به هم خوردن هیکلت ، نمیتوانم از پدر شدن صرفنظر کنم ...