تسهیم به نسبت

شعر وحشی بافقی کرم گوش شده و مدام در سرم تکرار میشود : درست با همان لحنی که معلم ادبیات سال چهارم دبیرستان که آقای هیز محترمی بودند میخواندند !

شعر مانده بابا ، داستان دو برادر است  که  یکی دارد دیگری را برای تقسیم میراث پدر توجیه میکند :

زیباتر آنچه مانده ز بابا از آن تو

بد ای برادر از من و اعلا از آن تو

این تاس خالی از من و آن کوزه‌ای که بود

پارینه پر ز شهد مصفا از آن تو

یابوی ریسمان گسل میخ کن ز من

مهمیز کله تیز مطلا از آن تو

آن دیگ لب شکستهٔ صابون پزی ز من

آن چمچهٔ هریسه و حلوا از آن تو

این غوچ شاخ کج که زند شاخ، از آن من

غوغای جنگ غوچ و تماشا از آن تو

این استر چموش لگد زن ازآن من

آن گربهٔ مصاحب بابا از آن تو

از صحن خانه تا به لب بام از آن من

از بام خانه تا به ثریا از آن تو

برادرم داره از همسرش جدا میشه ، تقسیم کردند امروز ماحصل زندگی ده ساله شون رو :

خونه و ویلای شمال و اتومبیل و همه ی وسایل زندگی  برای بانو  ، آزادی برای آقا ... این تصمیمیست که خانم ماجرا گرفته اند ، چون ایشان مایل به ادامه ی زندگی هستند به سبک و سیاق خودشان و آقای ماجرا ترجیح میدهند در سن ٤٥ سالگی دوباره از صفر استارت بزنند ، طبیعیست باید تاوان این تصمیم را بدهند .

این نگرانی من نیست ، زندگی خودشان است و هر تصمیمی میتوانند برایش بگیرند ، بویژه اینکه خانم این زندگی سالیان سالست که با هیچیک از ما بعنوان خانواده ی. همسر هیچگونه حشر و نشری نداشته است پس بالطبع در جریان ریز ماوقع و آنچه گذشت نیستیم و اگر هم بودیم باز هم قضاوت کاریست دشوار و ناپسند...

نگرانیم اینجاست که تهدید کرده اگر همه ی اینها را ندهی ، در محل کارت رسوایی به بار خواهم آورد ، آبروریزی که حتی تصورش را نکنی ! 

شغل آقا ی ماجرا جوریست که امشب پیژامه راه راه  بپوشد فردا تیتر روزنامه های زرد شده ! بنابر این  حق دارد بترسد اما از سوی دیگر ، شما باج گیری را سراغ دارید که بعد از گرفتن باج از تهدیدش صرفنظر کرده باشد ؟ 

مطمئنم بعد از جدایی تصمیمش را عملی خواهد کرد .... اما بقدری آقای ماجرا مستاصل و دردمند است که دلم نمی آید بگویم : 

باش تا صبح دولتت بدمد ...

فقط میتوانم از صمیم قلبم برایش دعا کنم  خداوند دلش را لمس کند و کمتر درد بکشد و بتواند خیلی زود سر پا بایستد .... متاسفم .